Menu Content/Inhalt
Home arrow Vakantiekolonies arrow De Haan arrow Le Chat Botté
Le Chat Botté PDF Afdrukken E-mail
De Haan

Le Chat Botté
foto

getuigenissen

herinnering

audio

video

Adres

Klemskerke [gemeente in arrondissement Oostende - BE]: Driftweg 195

Oprichter

Familie Dissmann

Logistieke organisatie

Particuliere exploitatie

Wat het nu is

Nog steeds Le Chat Botté.

Zie: http://www.chatbotte.be  

Korte situering

De familie Dissmann richtte Le Chat Bottée op in 1947. Tot op de dag van vandaag ontvangen verschillende generaties van de familie nog steeds gasten. Het gebouw werd in het verleden onder meer gehuurd door de ASLK (Algemene Spaar- en Lijfrentekas, in 1998 opgenomen in de Fortis Bank) voor de kinderen van haar personeelsleden.

Extra

Er loopt een tunnel van Le Chat Bottée onder de weg zodat de kinderen makkelijk en veilig op het strand kunnen.

Bronnen

http://www.chatbotte.be

<top



Getuigenissen

De sociale dienst van de ASLK koos toen blijkbaar een aantal vakantieoorden uit, die gerund werden door privépersonen. De eerste maal dat ik op kolonie ging - ik denk dat ik toen in het tweede studiejaar zat en dus 6 jaar was, begin jaren 1970 - ben ik naar Alegria geweest in De Haan. Ik herinner mij dat dat een voor die tijd moderne villa was, gerund door Nederlandstalige uitbaters. Ik herinner me zelfs nog de namen van een aantal monitors: Rita, Guido en Jacques. Ik ben daar maar eenmaal geweest. Volgens mijn vader was er een probleem met de hygiëne en heeft de sociale dienst dit oord geschrapt. Zo werden we naar Le Chat Botté in Klemskerke gezonden. Ik huilde tranen met tuiten! Zelfs de mis op zondag was in het Frans. Er waren wel lekkere ‘pistolekes’ en spaghetti met bruine suiker.

Hilde Baetens, Mechelen, 21 augustus 2007

 


Audio



Video



<top

Plaats uw herinnering

.
Commentaar
Zoeken
Lidwine De Sadeleer  - le chat botté en Alegria   |94.225.88.xxx |2011-07-31 12:33:33
Voor onze gezondheid brachten mijn ouders mijn zus Hilde van 3 en mijzelf toen
ik 4 jaar was naar le chat botté. Dat moet zo rond 1958 geweest zijn. Ik zie ze
nog vertrekken met de tram, we mochten zwaaien van op de verdieping achter het
raam. We bleven er de periode tussen pasen en juli. Thuis hadden we een bad en
een voorzichtige moeder die een washandje voor onze ogen hield wanneer onze
haren gewassen werden. In le chat botté kwam het water uit het plafond (douche)
en de zeep kwam in onze ogen... Alles gebeurde in het Frans, één leidster was
gewoonweg een verschrikking: ze heette Loulou. Achteraf hoorden we dat onze
ouders ons hadden willen bezoeken. Dat werd geweigerd, ze mochten wel naar ons
gluren, maar wij zagen hen niet. Toen we begin juli weer thuiskwamen spraken we
Frans. Ik heb het lang volgehouden om mijn moeder met "madame" aan te
spreken, en aan tafel "encore un peu de potage" te vragen.
We keerden
er nog enkele keren terug. Toen ik 10 jaar was, sliep ik met mijn
leeftijdsgenootjes in "l' Auberge" (de grotere meisjes sliepen in
chambre 11 et chambre 12). Er werd niets voor ons georganiseerd. In de
voormiddag liepen we ons te vervelen op een grasveld, in de namiddag liepen we
de lange weg naar het strand en aten er boterhammen met Luikse perenstroop uit
een rieten mand. We dronken water met grenadine. 's Avonds mochten (moesten!) we
toekijken hoe de grote jongens en meisjes pingpong speelden. Op zondag speelden
de monitoren volleybal en weer moesten we in het gras toekijken. Onze broers
werden strikt van ons gescheiden, zelfs aan het strand. Ze sliepen in tenten en
aten op andere momenten. Wanneer we hoorden "petit camp, à table!"
gingen we bij de heg staan en konden we onze broers voorbij zien komen. Ik weet
nog dat ik een wonde op mijn dij had en 's avonds en 's morgens werd ik naar de
"infirmerie" gebracht. Voor jan en alleman werd ik er in mijn blootje
gezet om de wonde te verzorgen. Een enkele keer gingen we langs het strand te
voet naar Bredene en terug.
Later gingen we verschillende keren naar Alegria,
een verschil van hemel en aarde. Daar bekommerden de monitoren zich wel degelijk
om de kinderen. We gingen er zelfs samen naar de kermis. En toen de eerste mens
op de maan landde, mochten we midden in de nacht TV kijken. Het eten was er ook
veel lekkerder en het was een kleinschalig initiatief. Ik ging er achteraf nog
terug als moni.
De mogelijkheid om commentaren te plaatsen werd stopgezet op 15/05/2012. Gelieve mededelingen te doen via de knop Contact bovenaan de pagina. Wij danken allen die ons langs deze weg informatie bezorgd hebben!

3.26 Copyright (C) 2008 Compojoom.com / Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved."

 
< Vorige   Volgende >
  amsablogoklein.png
logo_ovl_bl_3q.jpg