Adres

Oostduinkerke [gemeente in arrondissement Veurne - BE]: Westhinderstraat 3

Architect

J. Spruyt, Antwerpen

Bestaansperiode

1949-heden

Oprichter

vzw Vakantievreugde, Hoogstraat 42, Brussel
vzw Het Natuurvriendenhuis Antwerpen, Provinciestraat 53, Antwerpen
vzw Openluchtscholen en Vakantiekolonies, Paulus Beyesstraat 88, Deurne

Logistieke organisatie

vzw Openluchtscholen en Vakantiekolonies
(In 1969: M. Dequeecker, beheerder-secretaris; Guy Dequeecker, adjunct-directeur; H. Stalmans, beheerder-toezichter; mevr. J. Pirard-Verdonck, bestendig secretaresse; Pierre Milans, kassier)

Wat het nu is

Het domein is nu eigendom van Toerisme Vlaanderen en werd in erfpacht gegeven aan ATB-De Natuurvrienden, die het nog steeds uitbaten als vakantiecentrum met kampeerterrein onder de naam Vissershuis.
Zie: http://www.natuurvrienden.be/content.aspx?l=003.002&group=1

Korte situering

Van 1937 tot 1940 organiseerde de socialistische Arbeiderstoeristenbond (ATB) De Natuurvrienden in Oostduinkerke een kampeerterrein met natuurvriendenhuis, Huize Top-Hill. In 1945 werd, na de vernieling van het huis door een bom, naar een nieuw terrein gezocht. Intussen had de overheid (Hoge Raad voor Arbeidersvakanties) besloten voor grotere vakantiecentra tot 75 procent toelagen te verstrekken. De vzw Vakantievreugde en de vzw Het Natuurvriendenhuis Antwerpen kochten elk twee aangrenzende delen van een vissersboerderij met circa 4 hectaren grond. Het terrein zou later, na drie bijkomende aankopen, nog uitbreiden tot 5 hectaren. Het Bestuurscomité der Openluchtscholen van Deurne kocht in 1955 nog een aangrenzend pand. Op die manier ontstond het vakantiecentrum Westhinder.
De gemeente Deurne organiseerde er een vakantiekolonie voor ongeveer tachtig kinderen. Vóór dit verblijf in Westhinder, liet de gemeente Deurne haar schoolkinderen al een verlof doorbrengen aan zee. Deze werking had de naam Zon en Hei. De eerste vakanties hadden plaats in een schoollokaal dat het gemeentebestuur van Deurne ter beschikking kreeg in Mariakerke-aan-Zee.

Meer info

Het vakantiecentrum bestond uit centrale gebouwen (eetzalen, sanitair gebouw, keuken, bureau, bestuurskamer, personeelskamers), 20 hotelkamers met stromend water, 7 paviljoenen met 70 kampeerkamers, 55 vakantieappartementen, 3 slaapzalen voor jeugdgroepen, een kampeerweide voor 300 tenten en caravans, parkeerruimte voor 200 wagens, een kampwinkel, een herberg, een speelzaal, een zaal voor tafeltennis, een kegelbaan.
Het vakantiedomein beschikte voor zijn vakantiegangers over een eigen strand, het Sint-Andriesstrand, destijds het Koninklijk strand omdat de prinsen er vroeger hun vakantie zouden doorgebracht hebben. Westhinder had ook eigen strandcabines. Het gemeentebestuur legde een baan aan vanaf het domein Westhinder, door het duingebied, tot aan de Koninklijke Baan ter hoogte van Hotel La Péniche. Dan sloot de weg aan op de brede toegangsweg tot het strand.

Extra

In 1969 werd het vakantiecentrum Westhinder uitgebreid. Arbeiders stootten tijdens de graafwerken op een Britse vliegtuigbom uit de Tweede Wereldoorlog. De werken werden stilgelegd en de ontmijningsdienst van de zeemacht werd verwittigd. De omgeving werd ontruimd. Bij het neutraliseren van de bom kwam ze onverwachts tot ontploffing. Zeven ontmijners kwamen om het leven.

Bronnen

ADB, 09/01/1957, p. 2.

Le Tourisme social en Belgique. Un bilan, Ministère des communications Commissariat General au Tourisme, 1956.

Gemeentearchief Oostduinkerke, Vakantiecentrum Westhinder Oostduinkerke, 1969.

Homes de vacances, Brussel: FGTB, 1955, p. 9. 

http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=g9v6jr0r

<top

Getuigenissen

Audio

Video

<top

Plaats uw herinnering