Wenduine [gemeente in arrondissement Oostende - BE]: Park Leopold II
Bestaansperiode
1938-heden
Logistieke organisatie
Socialistische Vooruitziende Vrouwen-Gent
Korte situering
In 1938 huurde de Socialistische Vooruitziende Vrouwen van Gent de zeevilla in Wenduine die werd omgedoopt tot Morgenrood. SVV-Gent huurde daarnaast het Plaza Hotel in De Panne.
De Gentse SVV kocht het home van de Antwerpse federatie. Er konden een 150-tal kinderen logeren. De kinderen kwamen naast Gent en omstreken ook uit Eeklo en Zelzate. Ze bleven er veertien dagen.
Literatuur
D. PERTZ, Het sociaal toerisme. In: Te kust en te kuur. Badplaatsen en kuuroorden in België 16de-20ste eeuw, Brussel: ASLK, 1987, p. 165.
Ik stuur je enkele foto's over de kolonie Wenduine. Ik weet niet of je er iets mee kunt aanvangen. Ik vond het vreselijk om ernaartoe te moeten, maar we hadden geen keuze. Mijn schoonbroer en oudste zus waren de hoofdmonitors.
Mijn andere zus vond dit heerlijk om ernaartoe te gaan.
Nicole De Brie
Vanaf mijn zeven jaar ging ik op kolonie – in het Gents: ‘op kollonieje goan’ – naar huize Morgenrood in Wenduine. Het was zeer goed gelegen: aan de bosjes van De Lekkerbek, de kusttram die er passeerde ... Het trapje om naar het schietplein te gaan. Een enorme duinpan met een pad eromheen en met op de hoogste duin vlakbij het rode ‘toreken’. Waarom was dat het schietplein? Omdat er een hoge wip (mast waarop mikvogels e.d. worden geplaatst) stond voor het boogschieten. Wanneer de zon scheen, schitterde de bijna sneeuwwitte gevel met in fiere rode letters MORGENROOD erop. Als de "groepen" buitenkwamen om hun dagactiviteiten te ontplooien ... Al die jongens en meisjes met hun rode das aan, onvergetelijk. Eens per periode – zo werd een veertiendaagse genoemd – was er de zogenaamde olympiade. Alle groepen, van de kleinsten tot de ‘groten’, namen eraan deel. Hoog- en verspringen, rond het schietplein lopen, sprinten, speerwerpen ... Als je won kreeg je een lintje. Dat spelde je op je hemd of t-shirt (links, uiteraard). Ik weet het zeer goed, want ik ben er ‘olympisch kampioen’ geworden. Dat wil zeggen, ik was de beste in het hoog- en verspringen, lange afstandslopen en sprinten. Het is de enige keer geweest dat ik kampioen geworden ben, maar ik ben er nog altijd fier op.
Het was een héérlijke tijd. De monitoren en monitrices waren lief, geestig en bezorgd om ons welzijn. De medewerkers van huize Morgenrood evenzeer. Het eten was er absoluut niet slecht. Een anekdote: in de refter was er geen spreekverbod, maar veel praten mocht je toch ook niet. Beeld je in dat zo’n een paar honderd kinderen aan het praten slaan ... Dus als je bijvoorbeeld nog een portie aardappelen wenste, stak je een hand naar omhoog, voor boterhammen een duim … Dan kwam er een medewerkster – geen mannen, nu ik er over nadenk, geen mannen – met het gevraagde. En één ding weet ik ook nog: het was de eerste keer – ik was ocharme een uk van zeven jaar – dat ik naar Wenduine ging op ‘kollonieje’. Er stonden ettelijke autobussen op de Vrijdagmarkt in Gent. Moeder en vader kwamen mee natuurlijk. Moeder schreien, ik schreien. Vader die zich sterk hield, enfin, je kent dat. Iedereen op de bus, sommigen met een mooi zondagspakje aan, zwaaien naar de ouders, pruillipjes, en op naar Wenduine. Ik zat aan het venster op de autobus. Tussen Brugge en Wenduine gebeurde het: ik was beschaamd omdat ik aan het wenen was en ik draaide me om en keek richting Brugge en dacht met de krop in de keel: ‘En ginder ligt mijn huis ...’ Een dag later, toen alles in de plooi was gevallen, en ik in een groep zat – mijn monitrice was één van Gilbert Temmermans jongere zussen, Ria geloof ik, ik weet het nog heel goed – was alles van de dag voordien al vergeten. En de vakantie kon beginnen …
Vijf jaar ben ik naar Wenduine gegaan. Vijf prachtige periodes in huize Morgenrood. Telkens ik er passeer, krijg ik een krop(je) in de keel. Nu heet het Villa Maritiem. Tja, je moet mee met de tijd, maar ik vind Morgenrood beter: het droeg een boodschap in zich, werken aan een betere toekomst. Ook al omdat ik nu vijftig jaar ouder ben natuurlijk. [...] Zoals je wel kunt lezen hierboven: ik was een overtuigd vakantiekolonist. Het vormde je. Het maakte je solidair met een groep. Je leerde onnoemelijk veel bij over andere mensen, over andere streken. Ja, ik bén een overtuigd vakantiekolonist. Nog steeds. [...]
Dirk Kinaupenne
Audio
Interview met Roland Vergeylen, monitor in het socialistische home Morgenrood in Wenduine in de jaren 1960. Interview door studenten UGent in het kader van partim mondelinge geschiedenis.
Je kan ook rechtstreeks het audiofragment downloaden (mp3 - 1.57 MB).
Interview met Philip Vriendt, uitbater van het socialistische vakantiehome Morgenrood (1982-1992). Interview door studenten UGent in het kader van partim mondelinge geschiedenis.
Je kan ook rechtstreeks het audiofragment downloaden (mp3 - 1.61 MB).
een schitterende tijd waar ik als kind nooit graag naartoe ging maar altijd blij van terugkwam, we maakten er veel vrienden
ik en mijn zus , wij moesten wel gaan want mijn grootvader was provincieraadslid(20 jaar) voor de toenmalige BSP (Jan De Groote) ; mijn grootmoeder zat ook ergens in het bestuur van de SVV(Louise Van Wassenhove).Heb nog veel foto's op zolder liggen die ik graag ter beschikking stel !!
Nathalie De vliegher
|178.116.241.xxx
|2011-06-04 19:27:14
wat leuk om deze site te vinden. Ik heb ook een aantal jaren meegeweest met de kolonie en het was een fantastische tijd. We waren bijna elk jaar met dezelfde groep en de traantjes stroomden als we weer naar huis moesten, dramatische momenten telkens weer. Zoveel mooie herinneringen, te veel om op te noemen.
Ik woon nu zelf ook aan de kust en als ik het gebouw voorbij kom smelt ik van de nostalgie, konden we het maar nog 's overdoen.
brigitte verstraete
- wenduine
|91.182.166.xxx
|2010-09-05 15:41:57
ik heb van al mijn vakantie's aan zee genoten de moniteurs&monitricces waren
supervriendelijk en heel aandachtig
het was een heerlijke tijd zowel het nachtspel dan voelde je je een grote juffrouw,al was je toch een kind
groetjes
brigitte verstraete
de bock georges
- Gentse Trekvogels
|91.182.129.xxx
|2010-08-31 10:35:13
heb vijf opeenvolgende jaren mee geweest naar Wenduinen, van 1954 tot 1960, telkens voor 14 dagen. prachtege duinen om te ravotten. Wel een kleine
"depresie", van telken ons vier uurtje boterhammen en confituur en.......ZEEZAND !!!
groetjes
georges de bock
Lesley D.S
- S.V.V wenduine
|94.226.183.xxx
|2010-08-01 10:40:04
Goh dat was de tijd,ik ben daar in de jaren 80 geweest denk ik.Daar hadden we het wel goed in die tijd....geen pap dus.Ben er wel eens ferm verbrand geweest aan mijn rug met als gevolg dat ik niet meer mag verbranden op mijn rug.Is zeker een tijd die ik terug zou willen beleven.
Nathalie De vliegher
|178.116.241.xxx
|2011-06-04 19:30:30
Hoi,
ik zag net je berichtje en ik heb een vraagje voor jou.
Ben jij soms een tweeling met een broer Wesley en een zus Wendy?
Als jij bent wie ik denk hebben wij een paar jaar in dezelfde groep gezeten.
Ik meen mij jouw verbrande rug te herinneren en ik herkende in je initialen De smet denk ik, kan dat?
Groetjes,
Nathalie
Claeys Pascal
- Morgenrood Wenduine
|94.225.51.xxx
|2010-06-17 10:04:29
Ik heb een tiental keer meegeweest naar Morgenrrood in Wenduine. Enkele jaren ben ik er 2 keer geweest, in juli met de Gentenaars en in augustus met de eeklonaars. Zeker in 1975 ben ik twee keer geweest want dan was ik 10 jaar en kreeg je een week gratis. Als ik met de eeklonaars meeging kregen we ook allemaal zakgeld mee van de plaatselijke SVV-vrouwen. Het rare was dat we geen zakgeld mochten meebrengen en dat we dat onmiddellijk moesten afgeven tot het einde van de reis. De vele wandelingen naar de watertoren, de spionkop en de lekkerbek herinner ik mij nog levendig. ook de lekkere mastellen die we als 4-uurtje kregen waren legendarisch. Het was achteraf gezien een mooie tijd maar zo heb ik het niet altijd beleefd. Het was wel voor 14-dagen en als je 6 bent was dat toch lang. Ik denk dat het mij gevormd heeft maar toch ook wel wat getekend. De verplichte siesta was een hel voor mij en de anderen. Ook de pap met gort die je verplicht moest op eten was een hel. Voor de rest was dit een mooi en verzorgd vakantiecentrum. Als i
De mogelijkheid om commentaren te plaatsen werd stopgezet op 15/05/2012. Gelieve mededelingen te doen via de knop Contact bovenaan de pagina. Wij danken allen die ons langs deze weg informatie bezorgd hebben!
